پروانخ

سنگ سبه sang sebe امیر اویس سردار فاتح و نام دار ایرانی و از نوادگان انوشیروان عادل . پروانخ...ادامه مطلب

تقلیددردا که هر دم هر زماناز روزگار و این جهانتقلید کردم از کسیرفتم پی هر مجهَدیگاهی بدنبال بتیگهگاه سوی سنبلیرفتار و گفتار و منشاز روی جوی آنسو پرشکار و کتاب و مدرسهجبر و علوم و هندسهبس خانه و کاشانه امحتی غم و شادانه امیکبار دیدم وای مندور از خودم ای وای منگم گشته ام در بحر و برگم کرده ام هر خیر و شرای وای من ای داد منساقی برس بر حال منجامی بده مستم نماتا غرق گردم در سما(ع)پروین فریدنی پروانخ...ادامه مطلب

 دوستان سلام

دراین روز پراز گرمای ایران

ورای همدلی باجمع دوستان

سلامی میکنم از شهر تهران

تمنا می نمایم سوی یاران

اگر باهم شویم هردم هم آوا

نماییم شادی هم را فراوان

سلامی و درودی بهر دلها

لیالی را کنیم از شادی رنگان

اگر ساقی دهد جامی مرصع

می آن جام راباهم تو نوشان

ارائه موشح

پروانخ...

پروانه

صبح امید است ویاردلنواز و لاله ایی

چشم دل بیدار گشت با بوسه ی پروانه ایی

من عجب غافل بدم از گردش لیل و نهار

بارالاها بنده ام من مخلصم شرمنده ی میخانه ایی

لیک نور تو بود هر دم نمایان راه کور

تو عطاکن بر من مفلس. حقیر پیمانه ایی

نوشم از ان جام زربن ازل از لعل لب

تا که دریابم خماری زان لب پروانه ایی

ساقیا هرگز مبادا جام تو خالی ز می

تا که نوشم هر دمی از لطف تو پیمانه ایی

پروانخ...

نقاش طبیعت عجب بر دفتر دوران     کشی نقشی تو از دورانزمانه هر قّدّر کوتاه       نگردانی مرا گمراهگهی با یک قلم مویی     نمایی سبزه بر جوییدرختان طبیعت را         کنی غرق گل زیبابرآن بسترکه ابی رنگ    قلم مویی سپیدی رنگکه رقص ابر بر بالا       نمایان پروانخ...ادامه مطلب

دُتی چو دُتی چو دُتفاله چو چارد سرِد کِ ماما جوم پیموم مّزگه شّم صفر تومومه ماما جوم دو ماهه بی ییم عِزادار حسین و وچه هاش اِشو پیه ایگیرّم مُزدِ عِزاموم ماما جوم ما پیم کِ بِد بووم رسم و آیین دِنموم تا توم بو وای ب نّسلِد بعد نی ای ماما جوم نیا بمو پروانخ...ادامه مطلب

رخسار

زنم هر دم قلم بر رنگ رخسار
کمی زرد و کمی گلگون به رخسار
چنان رقصان کنم موی قلم مو
هلویی رنگ نمایم   رنگ رخسار
که تا هر کس بدیده، خود بگوید
چه خوش رنگ ولعابه حال رخسار
ندانند این چنین نقاش دوران
نموده سیلی سرخی به رخسار
ولی ناشکری محض است نگویم
چرا تابیده بود سرخی به رخسار
بود رمزی درون جام پر می
که از ساقی رسدبر حال رخسار

پروانخ...

اسومی اسومی اسومش پیهموس و پاچی نومش پیهمیوم دشت رّمیومچُندر و شالمش پیهاز او قنات ارونهسوزی،پاچی نارش پیهاّرو که روی شاعریهشعر و غزلخومش پیهتا که بِبا مست غزلنای و دف و نیِ ش پیهدس ربوکاین  کل وکِشِنشادی و هِل هِلش پیهچشاش به دسِه ساقیه جوم پُر ا پروانخ...ادامه مطلب

  شب یلدا شب یلدا  کنار یار می چسبد  به دلدار که تا یک دم نهد لب بر لب سوزان دلدار بگیرد در بغل  بویی زند بر عطر زلفش شودمدهوش و مست از زلف عنبربوی دلدار بگوید از برایش شعرها وقصه های عاشقانه همی با عشق وشادی   پر کند رویای دلدار اناری د پروانخ...ادامه مطلب

  فراموشی خنجری از فراموشی بسازم و به چشمان و گوشها و ذهن و قلب - قلبم چنان با قدرت فرو برم که در انی۰ تمامی را فنا کند و سپس به تعداد سالهای آشنایمان با قیاسی از ساعت ۰جامه ای سیاه بر تن روحم پوشانده و در پایان جامه را از تن دریده و عری پروانخ...ادامه مطلب